Başlık atabileceğim bir kelimem yok

 Yaşamın karmakarışıklığına nispetle ölüm basittir. Hayata dair söylenen her söz ne kadar doğruysa bir o kadar yanlıştır. Yaşamın yaşayan her varlık için farklı bir anlamı farklı bir yolu vardır ölümse yaşayan her varlık için ortaktır. Onun adına söylenen her şey gerçeklikten uzaktır ama yaşamın meşruluğuna kabul etmektense ölümün meşruluğunu daha rahat kabul ederiz. Örneğin birinin kürt, siyahi, eşcinsel olduğu için yaşamını kabul etmeyen tonla insan var - bu işin içine hayvanları sokmuyorum çünkü girersem çıkamam üstelik bir vejetaryen değilken bunu konuşmaya hakkım da yok bence- oysa ölüm öyle değildir böyle bir düzen istemediği için protesto hakkını kullandı e poliste onu vurma hakkını kullandı öldü, maddi durumu yetersizdi sağlık imkanları da sınırlı pek tabii öldü, atanamadığı için intihar etmiş öldü, eşcinselmiş ailesi intihar et kurtulalım demiş o da etmiş ölmüş... Ölümün meşruluğu kendimiz için bile dehşet verici biçimde ortadadır. Yaşamımızın meşruluğu kendimiz için bile kanıtlanması ispatlanması gereken bir şeydir. Ben varım çünkü çocuğumun bana ihtiyacı var, mükemmel bir doktorum insanların bana ihtiyacı var, ben olmasam kim anlam verecek bu evrene, varım çünkü müthiş bir smaçörüm-iyikivarsınhandebaladın- varım çünkü var oldum demekten çok uzağız yaşamımızı kabul ettirebilmek için hep bir bahane arkasına sığınıyoruz oysa ölümde bu böyle değil öldüm çünkü öldüm. Şurada ters düşüyorlar ki yaşam ölümden daha kolay kabul edilir. 

Doğmuş aaa ne demek doğmuş anne babası sevişmiş mi, sperm bankası mı.. Bunlar sorulmaz akla bile gelmez yaşsın doğmuş! Oysa ölüm böyle değildir defalarca kez sorarsın kendine orda olup lanet kolonu tutsam hayatta olur muydu diye, canı yanmış mıdır diye, ne düşünmüştür ki, tek parça mıdır, canı ne kadar yanmıştır, biliyor mudur sevdiğimi kolladığımı uzaktan da olsa gerçi aman ne kollama mani olabildim mi ölümüne.. Böyle işte ölüm bahanesi olmamamasına rağmen daha zor kabullenilir yaşama göre yaşam da bunca bahnesinin hakkını verir gibi kendini meşru kılmak için hazırladığı onca cevaba rağmen sorgulanamaz bile. Dünya tezatlığın üretim merkezidir.

Kardeşim babamı seviyorum dediğinde sevemezsin demiştim ölü insan sevilmez özlersin sadece depremden sonra fark ettim ki ölen hem sevilir hem özlenirmiş.

Özür dilerim ufaklık yetişemedim ne yaşamımıza ne de ölümüne 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

3-5 garip cümle

Bayağı Düzensiz Düşünceler

ufak salaklıklar