Takdir mi? tekdir mi? takdim mi?
Bugün sinirli sinirli yürürken (Sinirlendiğimde genelde yürürüm) şunu düşündüm; insanı hayatta en çok zorlayan süreç yaşamına bir anlam vermeye çalıştığı süreç tabii genelde insanların yaşamlarını iş bulmak, aile kurmak, ev araba sahibi olmakla meşru kılarlar ama prefrontal lobunu biraz daha kullanan ve yaşamını daha meşru kılmaya çalışan insanlar bir buhran yaşıyor. Bu buranın anlamsız olduğunuz ve dünyaya ne için geldiğinizi düşünüyor olursanız olun aslında hepsinin saçma olduğunu ve bizim de tüm diğer canlılar gibi asıl gayemizin varlığımızı sürdürmek olduğunu pek tabii biliyorum ama bu varlığımı meşru kılmaya çalıştığım gerçeğini de değiştirmiyor. Sonra bu düşünce beni şuna itti evet en zor sürecimiz neredeyse en yıpratıcı olanı ama en yıpratıcı olanı değil. Elinizde kocaman bir hayat var ne yapacağınızı bilmiyorsunuz kıvranıp duruyorsunuz. Bir amaç belirleyip ardından koşuyorsunuz sonra bakıyorsunuz amacınızdan fersah fersah uzaktasınız işte en yıpratıcı olan bu nefesini tüketmek ...